Afgelopen week ben ik met een koplopersgroep binnen de vastgoed- en energiesector op Noordpoolexpeditie geweest. Een groep van dertig personen van onder meer ING Real Estate Finance, en CFP Green Buildings kwam oog in oog te staan met de impact van klimaatverandering. Aanleiding voor deze reis was de 2degrees expeditie, waarvan Bernice Notenboom zojuist was teruggekeerd.
2degrees
Voor de arctische wetenschap en het verrichten van sneeuwmetingen skiede Bernice en haar team de laatste twee breedtegraden naar de Noordpool. Een expeditie die symbool stond voor het klimaatakkoord getekend in Parijs. In dit verdrag is opgenomen dat de opwarming van de aarde moet worden beperkt. De wereldwijde stijging van de temperatuur moet in 2100 beperkt zijn tot 2°C vergeleken met het niveau van vóór de opkomst van de industrie.
De expeditie
Met onze expeditie wilden wij met eigen ogen zien welke impact klimaatverandering op het Noorpoolgebied heeft. Vanuit Longyearbyen (Spitsbergen) vertrok onze boot richting de fjorden, de gletsjers en het poolijs om met onze gidsen Bernice Notenboom en Maarten Loonen wandelingen te maken in het noorden van Spitsbergen. De natuur is hier overweldigend en maakt je sprakeloos. Immense gletsjers worden afgewisseld door eindeloze sneeuwvlaktes en ijskappen. Daar waar het Amazonegebied wordt gezien als ‘de longen van de aarde’ wordt het poolgebied beschouwd als ons natuurlijk koelingssysteem, de airco die de aarde op temperatuur houdt.
Het Albedo effect en de opwarming van de aarde
Een bezoek aan het Konsberg Satellite Ground Station laat ons zien dat satellieten al tientallen jaren de vorming van ijs en gletsjers in het noordpoolgebied monitoren. Door de opwarming van de aarde verdwijnt het ijs op het noordpoolgebied en stijgt de temperatuur op aarde. Het witte ijs zorgt ervoor dat zonlicht (en hierdoor ook warmte) wordt weerkaatst. Zeewater is donker en absorbeert het zonlicht juist waardoor het sneller opwarmt. Dit wordt het ‘Albedo effect’ genoemd. Het verdwijnen van het poolijs zorgt voor minder weerkaatsing, de toename van donker wateroppervlakte zorgt vervolgens voor een versnelde opwarming. Dit resulteert in een opwarming van de aarde die op den duur desastreus zal zijn. Al het ijs wat wij gezien hebben tijdens onze expeditie in het arctisch gebied zal over niet al te lange tijd compleet verdwenen zijn.
Smeltende gletsjers. Het gaat sneller dan je vreest.
Met deze vooruitzichten kijk je toch even anders naar de overweldigende gletsjers. Deze ijsmassa’s ontstaan door het jarenlang samendrukken van sneeuw. Vorming van gletsjers kan soms wel 50 jaar duren. Van alle gletsjers op aarde bevindt 98% zich in de poolgebieden. Als deze ijsmassa’s smelten dan stijgt de zeespiegel ongeveer 50 meter. Bij het binnenvaren van de Kongsfjord vertelde onze kapitein dat deze baai vanaf 2007 bevaarbaar is geworden. Daarvoor was deze permanent bevroren geweest waardoor de toegang was afgesloten. De gletsjer waar wij die dag heen lopen trekt elk jaar door smelting 100 meter per jaar terug landinwaarts. Met deze wetenschap keer ik terug naar de boot met de continue gedachte: ‘Wat is een Noordpool zonder ijs?’
Moeten wij de aarde redden?
Wat zal deze reis met mij gaan doen als ik terug ben? Wat ga ik anders doen? Welke impact heb ik zelf om klimaatverandering tegen te gaan? Kunnen wij als mens de aarde nog redden? Het antwoord op deze vraag zal ik nooit beantwoord krijgen, maar van één ding ben ik overtuigd: de aarde zal zichzelf redden. Door de opwarming van de aarde zal het voorbestaan van de mensheid in gevaar komen. Mocht dit rampscenario zich voltrekken dan zal de aarde zich herstellen. Misschien binnen duizend, honderdduizend of een miljoen jaar, maar dit zal haar zeker lukken. Wij hoeven de aarde niet te redden, wij moeten de mensheid redden!
40% van onze CO2 uitstoot komt van onze gebouwen. Wil jij weten hoe je binnen de gebouwde omgeving je impact kan vergroten? Neem dan contact met mij op.
